چکامه های ماندگار
زاییده افکار شاعران
آدم های بسیاری در دنیای کوچک ما پا می گذارند.
این آمد و رفت، رسم هم زیستی ماست.
اما از میان آن ها تنها یک نفر است که دل ما به بودنش سنجاق می شود.
نه اینکه او سهمی در این دلبستگی داشته باشد، نه!
دل است دیگر، چشم بسته در گل می ماند.
حال اگر آن تازه از راه رسیده عزم رفتن کند!
ریش ریش می کند کلاف دلبستگی هامان را.
آن جاست که می فهمی او فقط خسته راه بوده و دل ما استراحتگاه میان راهی.
او قصد تن آرامی داشته و ما خطا کرده او را آرام جان پنداشته ایم. . .
آوین
+چه خوش خیال است...فاصله را میگویم!
به خیالش تورا از من دورکرده...
اما نمیداند، جای تو امن است همین جا، در میان دل من...
نوشته شده در شنبه پنجم تیر ۱۳۹۵ساعت
17:25 توسط بهاره"ک"|
| Design By : Pichak |