چکامه های ماندگار
زاییده افکار شاعران
روزهایی میرسند
که موهایت سراغ انگشتهایم را میگیرند و جیبهایت به جستجوی دستهایم تمام خیابانها را پرسه میزنند …
چشمهایت همهجا دنبالم میگردند و لبهایت به اشتباه به صورت آدمهای غریبه لبخند میزنند و نامم را صدا میکنند …
روزهایی میرسند
که مغزت از تکرار خاطرههایم درد میگیرد و قلبت مدام از تو میپرسد چرا…؟
باور کن
روزهایی میرسند
که آدمها باید به خودشان جواب پس بدهند!
بعد از رفتنت
هیچ نمیگویم …
من تو را به روزهای سخت دلتنگی میسپارم …
برچسبها: فرشته رضایی
نوشته شده در چهارشنبه هشتم اردیبهشت ۱۴۰۰ساعت
2:46 توسط بهاره"ک"|
Design By : Pichak |