چکامه های ماندگار
زاییده افکار شاعران
جانانم!
روزهای سیاه محکوم به تمام شدن هستند، اما فراموش نمی‌شوند.
روشنی فردای من و تو مدیون تاریکی امروزمان است. خودت می‌گفتی که رسیدنِ برگ‌های درخت به خورشید، مدیون فرو رفتن ریشه‌ها در تاریکی خاک است.
حالا هرچه ریشه بیشتر در سیاهی فرو برود، برگ‌های بیشتری فردا به نور خورشید خواهد رسید. روزهای روشن می‌آیند.
تکیه می‌کنیم به ریشه‌های فرو رفته در تاریکی‌مان. هرچه باشد، دانه‌ی ما را در دل تاریکی‌ها کاشته‌اند. ذات ما به همین تناقض زنده است. هیچ دانه‌ای از روشنی به تاریکی نرسیده و همه از سیاهی به سفیدی می‌رسند.
هرچقدر که به نور نزدیک‌تر بشویم، از آن‌طرف بیشتر در دل سیاهی‌ها ریشه خواهیم دواند.
از تاریکی نباید ترسید جانانم...
برچسب‌ها: فهیم عطار
نوشته شده در دوشنبه شانزدهم تیر ۱۳۹۹ساعت
20:54 توسط بهاره"ک"|
| Design By : Pichak |